Ay’ın doğmasına sebep olmuş olan devasa çarpma ile ilgili yeni benzetimlerde ilk defa Dünya’nın devinimi de hesaba katıldı.

Ay bir zamanlar devinmekte olan dünyamıza çarpmış olan Mars büyüklüğünde bir gökcisminin yarattığı yıkıntı diskinin zamanla birleşmesi ile oluşmuştur.

Apollo astronotları dünyaya dönerken, Ay kayalarından örnekler getirdiklerinden beri yani tam 35 yıldır analizler yapan bilimadamları, ön-Dünya’nın Mars büyüklüğünde bir gökcismi ile çarpışmasından arta kalan yıkıntı diskinden Ay’ın oluştuğunu ortaya çıkardılar. Çarpışmanın nasıl gerçekleştiği hesaplanmış olsa da yinede ne kadar zor olduğu tekrar kanıtlandı.

Şimdiye dek tüm bilgisayar benzetimleri ne Dünya’nın ne de Ay’ın dönmediğini varsayarak vakaanın fiziğini basitleştirmişlerdi. Southwest Araştırma Enstitüsü’nden Robin Canup çarpışma senaryolarına devinim ile beraber farklı hızlar, kütleler ve açılarıda ekleyerek bu olayı bir adım daha ileriye götürdü.

Sürpriz biçimde -bir tanesi yeterli kütle içerse de fazla demir içermeyen- gerçekçi, Ay oluşturan enkaz ortaya çıkaran çarpışma tiplerinin, devinim içermeyenlere oldukça yakın olduğu ortaya çıktı. Her şekilde çarpışma göreli biçimde düşük hızlar ve 45 derece civarında açılar gerektirmektedir. (Saniyede 4 kilometreden daha az bir hız.) Bu sefer yaklaşık Ay’ın iki katı kadar kütle oluşturan ve tamamı çarpışmanın enkazından oluşan bir yıkıntı diski oluşturmaktadır.

Yeni benzetimler çıktıların bazılarını oldukça geliştirmiştir. Canup en sağlam sonuçların ön-Dünya’nın tersinir biçimde (normal Güneş Sistemi’ndeki hareketinin tersi biçimde) devinirken çarpışması durumunda ortaya çıktığını gördü. Eski benzetimler ise şu an Dünya-Ay sisteminde görüldüğünden en az %20 daha fazla açısal momentum bırakmaktadır. Eldeki en iyi yeni benzetimler gerçeğe en yakın gözükmektedir ve büyük ihtimalle de doğru yönde atılmış bir adımdır.